کمبود منابع آب در کشور نیمه بیابانی ایران، همواره یکی از مشکلات اساسی در توسعه فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی بوده است. میزان منابع آب در کشور به دلیل تغییرات اقلیمی و بروز خشکسالی‌ها و کاهش کیفیت منابع آب، رو به کاهش بوده و از طرف دیگر میزان تقاضای آب به دلیل افزایش جمعیت و توسعه کشاورزی و صنعتی و اجتماعی، افزایش یافته و در نهایت منجر به کاهش سرانه آبی شده است. کشورهای مختلف پس از آزمون و خطاهای فراوان دریافته اند که یکی از راهکارهای مهم و اساسی در راستای عبور از بحران و دستیابی به وضع مطلوب و تامین نیازهای آبی در آینده، مدیریت تقاضا و افزایش آگاهی‌های اجتماعی است. پر واضح این که، افزایش آگاهی های اجتماعی نیاز به یک عزم ملی و بهره گیری از توانمندی های آحاد افراد جامعه و به عبارتی استفاده از ظرفیت های مردمی دارد. بطور مثال انجمن ها و افراد محلی در صورت مشاهده هر نوع آلودگی در مبدأ و مسیر رودخانه‌ها می توانند به صورت گروهی به جمع آوری اطلاعات از عوامل آلاینده اقدام و سپس آن را به اطلاع مسئولان برسانند؛ سپس با پیگیری مسأله، دولت را ملزم به اقدام قانونی نمایند. البته در بسیاری موارد طی این مراحل چندان ساده نبوده و مشکل می تواند عدم دسترسی به اطلاعات، عدم همبستگی گروهی و عدم توجه مسئولان باشد. اما به هر حال ظرفیت سازی، آموزش شهروندان و جلب مشارکت مردمی بایستی مورد توجه خاص قرار گیرد .در این راستا طرح”داناب” (طرح ملی دانش‌آموزی نجات آب) از چهارده سال پیش با هدف ارائه  تصویری درست از موضوع آب و ابعاد مختلف آن  برای مخاطب دانش‌آموزان مقطع راهنمایی سابق یا متوسطه اول فعلی، تعریف شده است. از جمله قابلیت های این طرح،  علاوه بر بهره گیری از ظرفیت های مردمی دانش آموزان و خانواده های آن ها، افزایش سواد آبی بر اساس نیازهای محلی خودشان می باشد. که امید است با تقویت این طرح، شاهد نتایج چشم گیر آن در آینده ای نزدیک باشیم.

ناهید غلام نژاد

مدیر محیط زیست و کیفیت منابع 

ناهید غلام نژاد

مدیر محیط زیست و کیفیت منابع آبی