از آنجا که آب مایه حیات است و همه جامعه به نوعی مصرف کننده آب هستند و از طرفی به دلیل سلیقه های مختلف که می تواند به تعداد افراد جامعه متفاوت باشد واز سوی دیگر به دلیل محدودیت های این مایه حیات در جهان امروز می توان نتیجه گرفت که مدیریت منابع آب بسیار سخت و توام با چالش میباشد. گروه های مصرف کننده هر یک این مایه حیات و محدود را با توجه به منافع خویش انتظارمدیریت دارند و اهداف خویش را بالاتر و مهمتر از سایر گروه ها می دانند و همین سبب بروز چالش های متعدد در مدیریت آب و حفاظت از منابع آب می شود.
در مورد روز ملی آب قطعا اقدامات ترویجی و تبلیغاتی بیشتری باید انجام شود. مهم است که روزی در تقویم وجود داشته باشد تا همه نگاه ها و افکار به سمت آب و چالش های مربوط به آن جلب نماید. مهم است که حداقل برای یک روز همه جامعه اعم از دولت و ملت به اندیشیدن در مورد آب، چالش های امروز و چالش های فردای مربوط به آن و نحوه نگرش ما به روز صفر آب دعوت شوند. لذا باید اهمیت بیشتری به این روز داد. صرفا با برگزاری چند رویداد محدود و چند مصاحبه قرار نیست چیزی عوض شود. اگرچه این تلاش ها هر چند محدود هم در خور تقدیر می باشد ولیکن کافی نیست. در کشور ما با توجه به چالش های جدی که در حکمرانی آب وجود دارد باید این روز هر ساله بهانه ای برای برگزاری کنفرانس ملی آب شود. در این کنفرانس باید به آسیب ها و چالش های آب در کشور پرداخته شود و راهکار ارائه شود و همین راهکارها پس از جمع بندی و پردازش مبنای قوانین و احکام، سیاست ها و برنامه های بعدی شود.
شعار روز ملی آب که "آب بستر تعامل، صلح و دوستی" می باشد و هوشمندانه با شعار روز جهانی آب که "صلح و آب" می باشد همسو است اهمیت بسیاری دارد. امروزه که صحبت از تراژدی استفاده از منابع مشترک می شود و کم و بیش هم در کشور و حتی جای جای جهان شاهد این تراژدی هستیم خوبست که به گذشته خودمان بازگردیم. با همه محدودیت ها و کم و کسری هایی که در دانش و امکانات و ابزار برای نسل های پیش از ما بوده است و با وجود طبیعتی سخت و خشن که تنها راه همزیستی با آن سازگاری و مدارا بوده است شاهد این هستیم که پیشینیان ما برای برقراری این سازگاری با طبیعت به راهی جز انسجام اجتماعی و دوستی و صلح نمی اندیشیدند. دستور میراب برای افزایش و یا کاهش سطح زیرکشت به دلیل ناهنجاری های اقلیمی یا رعایت مدار آبیاری بر اساس فرمان میراب امری مطاع و خدشه ناپذیر بوده و همه بر این دستور گردن می نهادند و ارتباطات و دوستیها را تقویت می کردند تا مبادا به دلیل رسوخ دشمنی در بین آب بران، این زنجیره حیات دچار خدشه و آسیب شود. به خوبی مشاهده می شود که گذشتگان ما با این تدبیر و توجه، علیرغم استفاده از منبع مشترک با همه محدودیت های آن هیچ گاه دچار تراژدی استفاده از آن نمی شده اند و رقابت های نابخردانه و نابودگر بر سر آب شکل نمی گرفته بلکه سبب تقویت دوستی ها و ارتباطات می شده است. به معنای دیگر در آن زمان بیشتر شاهد حماسه منابع مشترک بودیم تا تراژدی .
محمد مهدی جوادیان زاده
رئیس مرکز بین المللی قنات و سازه های تاریخی آبی
| دسته‌بندی: | مجله الکترونیکی اسفند1402 - فروردین1403 |
| شماره مجله: | شماره 26 |
این صفحه را به اشتراک بگذارید
به این مجله امتیاز بدهید
