تعاریف گوناگونی از بهره وری وجود دارد که نقطه مشترک تمانی آن ها در نظر گرفتن کارائی و اثر بخشی به صورت همزمان می باشد. تعریف بهره وری  در ساده ترین شکل ممکن  مجموع کارائی و اثر بخشی می باشد.لذا برای درک بهتر مفهوم بهره وری می بایست واژگان کارائی و اثر بخشی را تعریف کرد.کارائی(Efficiency) را  انجام  درست کارها،استفاده بهینه از منابع یا نسبت خروجی به ورودی  و اثر بخشی (Effective ness) را انجام کارهای درست  و یا میزان دستیابی به هدف مورد نظر  تعریف می کنند.از کنار هم قرار دادن این دو تعریف می توان بهره وری را  دستیابی به هدف مورد نظر از طریق استفاده بهینه از منابع در نظر گرفت.لازم به ذکر می باشد که در گذشته  بهره وری را مدیریت صحیح منابع موجود می دانستند  که توجه بیشتر، به داخل سازمان ها  و مابع موجود در  آنها بود در حالیکه  امروزه بهره وری را طرح ایده های نو، خلق محصولات جدید و داشتن مشتریان متنوع و توجه به بازار و رقبا و استفاده از توانائی های بالفعل و بالقوه سازمان برای استفاده از فرصت ها و مقابله با تهدید ها و چالش ها می دانند.

برای بهره وری سطوح مختلفی در نظر گرفته میشود به عنوان مثال بهره وری در  سطح فردی،بهره وری در سطح گروهی،بهره وری در سطح سازمانی و بهره وری در سطح ملی

بهره وری در سطح فردی به معنای استفاده بهینه از مجموعه استعدادها و توانایی های بالقوه انسان و نعمت های الهی در طول زندگی شخصی واجتماعی است.بهره وری در سطح گروهی  مشخص می شود که یک تیم یا گروه چقدر خوب از نیروی انسانی حاضر در آن در راستایی ایجاد همسویی و ارزش افزای از آن بهره می گیرد که دراختیار دارد مانند انسان ، سرمایه ، ماشین ،مواد و تکنولوژی برای رسیدن به اهداف  (تولیدخدمت یا کالا) استفاده می کند . بهره وری سازمانی گویای این واقعیت است که سازمان چقدر خوب از منابعی که دراختیار دارد مانند انسان ، سرمایه ، ماشین ، مواد وتکنولوژی برای رسیدن به اهداف( تولیدخدمت یا کالا) استفاده می کند.

بهره وری در سطح ملی مشخص می کند یک ملت از آنچه در اختیار دارد مانند معادن وذخایر زیرزمینی ،تکنولوژی، زمین، شرایط اقلیمی ،جمعیت ، سرمایه  برای دستیابی به اهداف ملی چقدرخوب استفاده می کند