آب به عنوان یکی از اساسی ترین پایه های زندگی بشر، همواره مورد توجه بوده و در سال های اخیر دارای اهمیت دوچندان شده است. در این میان، توجه به تعرفه‌ها، تعیین هزینه‌های آب و همچنین منابع درآمدی آن اهمیت زیادی پیدا کرده و می توان از این منبع درآمد برای تامین هزینه‌های ناشی از پروژه‌ها و پیشرفت کشاورزی و صنعت استفاده کرد.  از آن جا که مدیریت منابع و مصارف آب نیازمند اطلاعات دقیق و بروز می باشد حسابداری آب پا به عرصه وجود گذاشت. حسابداری آب علم جدیدی است که به منظور سازماندهی و ارائه اطلاعات مرتبط با حجم فیزیکی آب، اقتصاد آب، ملاحظات اقتصادی تأمین آب و استفاده از آن مطرح شده است. حسابهای آب اطلاعاتی را در مورد موجودی و جریان ها به شکل فیزیکی و یا در برخی موارد واحد پولی فراهم ساخته و حساب موجودی آب، مقدار آب در دسترس در آغاز سال، جریان ورودی و خروجی در طی سال و موجودی پایان سال را نشان می دهد. سه رکن حسابداری آب مبتنی براستاندارد شامل موارد زیراست:

1. استانداردهای حسابداری آب که اصول و قواعدی را برای گزارشگری در مورد آب، ادعا ها و سایر قوانین مربوط به آب ایجاد می کند؛
2.  تعهدات گزارشگری و پذیرش اعمال نظارت توسط افرادی که نیاز به گزارش های حسابداری آب دارند؛
3.  امور اطمینان دهی مستقل برای اطلاعات گزارش شده.

حسابداری آب علاوه بر تحلیل‌های گذشته نگر می تواند پیش بینی های مفیدی از وضعیت مالی آتی مدیریت آب داشته باشد.در سال‌های اخیر وزارت نیرو سیاستی را در پیش گرفته که مشترکانی که کمتر از الگو مصرف می‌کنند، مورد تشویق واقع شده و مشترکانی که بیش از الگو مصرف می‌کنند؛ چندین برابر بیش‌تر از مبلغ فعلی پرداخت کنند که این مساله می‌تواند راهی برای حل مسأله‌ی اقتصاد آب کشور باشد. برخی کارشناسان حوزه آب نیز  معتقدند تعرفه، وسیله‌ای برای مدیریت مصرف است و زمانی که با استفاده از ابزار تعرفه بتوان مشترکان پرمصرف را برای پیوستن به الگوی مناسب مصرف تشویق کرد طبیعتاً در بلندمدت خود را از صرف منابع فراوان برای احداث نیروگاه برحذر داشته‌ایم. هرچند ممکن است در کوتاه مدت درآمدهای این بخش کاهش پیدا کند ولی در آینده، این مهم منفعت اصلی صنعت برق ایران خواهد بود.  

سعید مطهری

رئیس گروه حسابرسی داخلی